anne olduk mu gercekten ?

Annelik nedir ?

Annelik bana göre önce kadınlıktır. Yaradanımızın bize verdiği iç güdü ve iç sesi dinleyerek ilerlemektir. Sevgidir, aşktır, iyiliktir, fedakarlık değildir benliğin kendisidir, sorumluluktur, bilinçtir, zekadır, çok iyi gözlemlemektir, doğru zamanda doğru harekettir, korumaktır, cesarettir, hissetmektir..

Buraya sığmaz annelik. Bunlar bir dk içinde aklıma gelenler sadece..

Biz insanlar dünyaya geliriz ama kendimizi bilmeyiz. Kendimizi bilir bilmez bu eş aramaya doğru
yönlenir. 

Onunla bir yaşam başlar ama ne olacağı bilinmez. Bir gün yeni bir hayat daha katılsın bu birlikteliğe der bebek isteriz. Bebek neden istenir? 

Şirin diye ?

Aileye bir birey katılsın diye ?

Olması gerek diye ?

Annaneler babaneler dedeler ister diye ?

Eş dost yapıyor diye ?

Yaş geçiyor diye ?

Maddi durumu iyi diye ?

Herkes ne der diye ?

Veya kaza ile oldu diye ?

İleride bize baksın diye ?

Mal mülk ona kalsın diye ?

İnsanlar bu yüzden mi nesilleri devam ettirmeye vesile oluyor ? Ne kötü!

O çocuk istenmeli, o bebek istenmeli , o birey istenmeli hem anne hem bana onun gelmesini istemeli.

Ve Allah tan istenmeli önce. 

Onun bebeklik çağının göz açıp kapayıncaya dek geçeceğini ve bir anda bizler gibi yaşama tutunma çabası olan sorunları olan ihtiyaçları  olan bireyler olacağı bilinmeli.

O sadece sevilesi bir bebek ve doğmadan önce planlayıp hayal ettiğimiz bir insan değil, 

Onun Allah tarafından gönderilen  özgür bir insan olduğu unutulmamalı. Biz sadece vesile olduk ona. 

O hayatimıza geliyorsa götüreceklerinden emin ve kabul olmamız gerekir.

Bizim sorumlu olduğumuz ve ödünç geçirdiğimiz ahir yaşantılarımızın bedelini ödemek zorundayız.

Nasıl ki bir hizmet alırken o hizmetten tatmin olup bedelini ödüyoruz bu da aynen öyle, para ile asla ödenmeyecek tek varlık bebek sahibi olmak.

Göze alıp doğuruyorsak onları dünyaya hazırlamamız gerektiği bilincinde olmalıyız. Çocuğa en yakın kişiler tartışmasız anne ve sonra babadır, elbette varlık yokluğa göre bunlar  değişkenlik gösterir ancak tartışmasız bedenınde tasıyan kendini bebekte  cok daha sorumlu hisseder. Bunu kımse yapmıyor bıze , bızım var oluşumuz  bu. Yaradan ın yarattıgı bu.

Anneye ihtiyaç duyar bebek. Her koşulda, beslenme, temizlenme, sevilme, öğrenme, oynama uyuma...ve daha sayamadıklarım. Ben çocugumu dünyaya getırdıkten sonra karar  verdım kendımı ona adamam gerektıgıne. Isımı bıraktım. Suan yuz de yüz onunla ılgılenmeme rağmen  eksıklerım olduguna inanıyorken calısan anneleri asla dusnemıyorum bıle. Sebep bence ne olursa olsun bir bebek kendini asgari düzeyde ifade edene kadar annesiyle olmak zorundadır, bu sadece bebeğin ihtiyaçları bir yana annenın de ihtiyacıdır, hep söylerım. Çocugumun bana verdiği tecrübe ve bırıkımı calısma hayatı bana degıl ıkı senede 10 yılda veremezdı. Ve bana gore degıl 5bın -10 bın maas verseler yıne de onu kazandıgım kadar benı doyurmazdı . Insan yaşantısında  önemli  bazı mıheng tasları vardır. O zamanlarda yaptıgı rutın sorumluluklarına ara vermek durumundadır . Bır erkek nasıl vatanı görevi  ıcın ısını bırakıp ara verıyorsa mesela bır anne de cocugunu bellı bır noktaya getırmek ıcın ara vermelıdır. Cocuk ıcın atılan ılk ıkı sene lık temel 20 sene ugrasılsa yerıne gecemez. 

Anne deyince..

Çalışamayıp bu sorumluluğun bilincinde olmamak da  hem insanın kendisine hem çocuguna ve eşine kötülüktür.

Hakkını vermek gerek. Annelik deyince akla başta saydıklarım gelmeli.

Bunalıp da ara vermek gibi bir düşünce dahi olmamalı. Dünyamıza isteyerek aldığımız ve Allah ın emaneti olan günahsız varlıkları yokmus kabul edip Onlar için yaşantımızı değiştirmemek mantıgıma sıgmıyor. Eger onu 

ıstıyorsan, tatıl de de hastalıkta da kutlamada da her zaman yanında olacağını bilmelisin.  

Olmuyorsa..dusunmelı..

Ortada bir yanlıs varsa hemen düzeltilmeli. 

Uzerıne bir de ' kardes sart ' eklenmemeli !!

Sevgiyle , özveriyle yetişen nesillere..

Resim, Can ın kendini anlatmaktan en çok hoşlandığı ve elektrik aldığı insanlardan bir tanesi Ramazan ( annemlerin apartman görevlisi ) ile sohbet anı.. 18 mart 2015